Pagina's

donderdag 24 augustus 2017

Ricotta kaasmarkt met een bodem van noten

Ingrediënten:
300 gram ricotta
35 gram kokosbloesemsuiker
15 gram zelfrijzende bloem
2 eieren
80 gram boter
25 gram griessuiker (geparfumeerd met een vanillestokje)
110 gram noten (pecan, amandel en pistachenoten)
85 gram havervlokken

Werkwijze:
Stap 1: noten, griessuiker, havervlokken en gesmolten boter in 1 pot doen en met de staafmixer tot een gladde massa mixen

Stap 2: deze notenpasta in een hoge taartvorm doen (bakpapier niet vergeten!) en daarna in de koelkast zetten tot de ricottavulling klaar is

Stap 3: eiwit opkloppen met een koffielepel kokosbloesemsuiker 

Stap 4: eigeel, ricotta, rest van de kokosbloesemsuiker en de bloem in een pot doen en mengen met een klopper

Stap 5: het ricottamengsel onder het opgeklopt eiwit mengen

Stap 6: het mengsel op de notenbodem gieten en mooi uitstrijken

Stap 7: 40 minuten afbakken in een voorverwarmde oven van 180°C

Stap 8: laten afkoelen en daarna zolang mogelijk in de koelkast laten staan

donderdag 19 mei 2016

Teken eens een t-shirt over...

Ons kleintje blijft maar groeien.  En aan het tempo dat ik naai, zou ons meisje al snel elke dag hetzelfde moeten aandoen. Dus kochten we vorige week nieuwe kleren.  Euh pardon, koos onze meid kleren en betaalden de mama's.

1 t-shirtje is zo eenvoudig en als je er een rokdeel bij denkt, lijkt het sterk op de Simple dress van Kaatjes Naaisels. Dit t-shirt bracht me op ideeën.  Ik zou een t-shirt maken o.b.v. de Simple dress. Ordelijk als ik ben, vond ik het uitgeknipte patroon niet terug. En laat me zeggen dat ik ook helemaal geen zin had om het patroon terug af te drukken, te knippen en te plakken. Dus namen we het t-shirtje uit de winkel als voorbeeld. Ik legde er de fantastische puinzak van de action op en tekende met een stylo het model over.

De stof? Ik verzamel stoffen. Niet doelbewust natuurlijk, maar als je in mijn kasten, zakken, dozen kijkt, dan zie je wel heel veel stoffen liggen. Keuze te over dus.  En toch vind ik niet altijd meteen mijn goesting. Een nieuw stofje kopen vond ik er echt over. Dus gingen we snuisteren op alle plekjes waar ik stoffen heb liggen. Daar dook het Minion-stofje op. Een tijdje terug kocht ik dit stofje bij Stoffenelf. Fantastische kwaliteit.

Maar een meisje met een Minion t-shirt ...is dat niet te jongensachtig?  Ikzelf vind dat ons Ella perfect een Minion t-shirt kan dragen, maar ons kleintje zelf denkt er anders over.  Er moet toch iets van roze in zitten... Ach, ik geef het op. Een roos accent bedenken dus. Pas helemaal op het einde toen ik de patroondelen aan elkaar ging naaien, kwam ik op het idee om roze paspel te gebruiken. Elastische uiteraard. Niet gewoon roze hé. Neen, neon-roze.

Om niet helemaal op een Minion te gelijken, wou ik het achterpand in een effen kleur. Enkel blauw kwam in aanmerking, want gele en rode stof heb ik niet liggen. Neen, die kleuren heb ik niet. Toch niet effen. Het blauwe stofje bracht me op het idee om te werken met raglan-mouwen.  Maar dan wel enkel aan de voorkant.

Het shirt was niet af zonder een blauwe boord onderaan.  Dus knipten we in dezelfde blauwe stof een tailleboord. En als we dan toch met de paspel bezig waren, kon ik beter ook hier een accentje toevoegen. Zo geschiedde en dit is het resultaat:


zaterdag 16 april 2016

The Simple dress is echt simpel.

Tegenwoordig zit ik echt in de gemakkelijke kleedjes-modus.  Ons kleintje heeft niet graag te veel frulletjes.  Enige voorwaarde: ze wil er een broekkous kunnen onder dragen én het moet zakjes hebben. Dat laatste mag weggelaten worden als er ergens een Frozen-figuurtje te zien is. Wat dacht je van een meid van bijna 4 jaar?

Welk kleedje in blogland is nu een dikke hit?  OK, er zijn er meerdere.  Maar  de gratis The Simple dress van Kaatjes naaisels is wel een toppertje. Mooi in al zijn eenvoud.

 Het stofje heb ik zeker al 5 jaar in mijn kast liggen.  Waar ik het kocht en voor hoeveel weet ik niet meer. Jammer, want het stofje verwerkt goed en kan je langs beide kanten gebruiken. De ene kant heeft dikke strepen; de andere dunne.

Trouw zijn aan mezelf betekent... er toch nog altijd je eigen draai aan geven.  En geloof me; het kleedje is zo eenvoudig dat het zich er echt toeleent om het je eigen te maken.  Deze keer ging ik voor zakjes.  De eerste keer zakjes in tricot. Tricot een cm omvouwen en hopen dat het zo in vorm blijft tijdens het opnaaien...geen idee of dat lukt.  Uit voorzienigheid zocht ik op mijn geliefde webstek Pinterest naar easy to do tutorials. En jawel, ik vond er eentje. Make it Love it kwam met een uitleg die voor mij steek hield.

Het patroon zelf.  Wat deed ik anders? Eigenlijk niet zoveel. Ik tekende geen naadwaarde aan de halslijn en de mouwen.  En voor de andere naden voorzag ik de breedte van mijn overlockstiksel. Lekker gemakkelijk.

De afwerking hield ik ook simpel.
Geen elastiek ter hoogte van de taille.  Ik was dit wel van plan, maar ik vond mijn Framilon niet. En ons meisje houdt niet van het gevoel van elastiek op haar lijfje.

De zomen en halslijn dan: Eerst overlocken; vervolgens omvouwen en vaststikken met een tweelingnaald. Op momenten als deze twijfel ik heel hard of ik wel een coverlock nodig heb. Het is een dure aankoop en de resultaten zijn wisselend. Nog even de kat uit de boom kijken dus...

woensdag 30 maart 2016

Een Candy-achtig kleedje.

Neen, ik maakte geen Candy-jurk van La Maison Victor.  Ja, ik wou een kleedje maken dat er op leek. Maar ik had geen patroon.  Of ik moest het kopen.  En laat ik nu echt wel al patronen, boeken, tijdschriften genoeg hebben.  Dus gingen we improviseren.

Ik nam een gratis patroon van Pinterest en kwam tot de vaststelling dat de maten langs geen hoeken of kanten klopten.  Ik nam een 104 voor mijn dochter met maat 110. Na het uittekenen legde ik het patroon op een goedzittend kleedje van Ella. Langs beide kanten bleek het veel te groot.

Geen probleem, dan nemen we toch gewoon het goedzittend kleedje als model. Ik had geen zin in mouwen. Het moest snel gaan.  Een tijdje terug kocht ik in de C&A voor Ella een Frozen t-shirt met aangeknipte mouw. Ja, dat staat mijn meisje wel.  Dus voor de taille, de heupen, de halsuitsnijding en de lengte nam ik het goedzittend kleedje en voor de mouwen het t-shirtje van de C&A.

1 denkfout maakte ik: het goedzittend kleedje heeft vooraan een ritssluiting en ik wou dat niet. Gevolg, ons kleintje haar hoofd kon niet door de halsopening.  Snel (lees: toch een paar dagen over nagedacht) een knip in het kleedje achteraan gemaakt en voilà... het jurkje kreeg een splitje aan de halsuitsnijding. Omdat ik helemaal geen zin meer had om het beleg van de split te overlocken, haalde ik mijn kartelschaar nog eens boven. Is niet zo mooi als afgewerkt met de overlock, maar kijk: It will do.

Het stofje? Het eerste van een voorraadje dat ik kocht bij Stoffenelf.nl.  6 euro/meter: daar kan je niet voor sukkelen. Krullen dat het deed, maar eens gesteven met Remi en afgewerkt met de overlock deed het het heel goed onder mijn machine.  Het merk ken ik niet, maar ik hoop dat alle stoffen van bij Stoffenelf.nl even gemakkelijk verwerken.

En dan nu de foto's:




zaterdag 5 maart 2016

Trui uit Stof voor durf het zelvers 2

Het eerste boek Stof voor durf het zevers heb ik. Eerlijk, ik maakte er nog maar 1 iets uit.  Het boek Stof voor durf het zelvers zou verandering brengen.  Zoveel verschillende modellen met een paar basispatronen. Het boek daagt je ook uit om zelf creatief aan de slag te gaan.  Om te durven.  Toch duurde het nog even vooraleer ik de stap zetten.

Onlangs maakte ik een K3-kleedje. En voor het patroon maakte ik gebruik van het patroon uit SVDZ2.  Een prachtige pasvorm. Dit model ga ik zeker en vast nog maken.

En nu dus een trui.  De trui met knopen op de schouders. Telkens ik zo'n trui in blogland zie passeren, kriebelt het.  Dit moest ik toch ook kunnen.  Eenvoudig patroon. Goede uitleg in het boek. Maar zoals vaker ontbrak de tijd.  Tijd die ik spendeerde aan leren drummen.  Maar nu moest het drummen even wijken voor het naaien.

En voila, hier is hij dan: dé trui.

Trui SVDZ 2 - stoffen: blauw = joggingstof; rood met bloempjes = lichte tricot

maandag 27 april 2015

Glutenvrije wafels met ...slagroom.

De laatste tijd experimenteer ik wat met verschillende soorten meel. Bloem. Er passeerden al heel wat pannenkoeken die werkelijk...niet te eten waren. Kikkererwtenmeel: bwekkes. Kastanjemeel: grrrr. 

Op Pinterest vond ik een recept voor wafels. Dat moest ik ook eens proberen. Weliswaar paste ik het recept aan bij gebrek aan amandelmeel. Ook de slagroom moest baan ruimen voor Griekse yoghurt. En omdat de boerenboter van Greta De Vriese echt wel op moet, werd het boter ipv olie. Sowieso ben ik niet zot van olie in gebak. En de kokosolie was me bij een vorig probeersel niet goed bevallen.

Vraag is dan natuurlijk hoe gezond deze wafels nog zijn. Maar wat is gezond? Ik word moe van het eten van brood en gewone wafels. Alles eigenlijk waar gewone bloem in zit. Dus een toetje waar ik geen couch-potatoe van word, is voor mij een gezond dessertje.


Het recept is eenvoudig:
- 1 cup oatmeal of havermeel
- een snuifje zout
- een 1/2 tsp bakpoeder
- 1 potje Griekse yoghurt
- 2 lepels boerenboter
- 3 eieren
- een lepel kokosbloesemsuiker 

Alles mengen en bakken maar...

maandag 23 maart 2015

Een Janneke voor Jitse

Mijn stiefzus, pluszus Sofie is eind november mama geworden van een prachtig meisje Jitse. Toen Sofie zwanger was, gingen we op stofjesjacht. Een prachtige keuze maakte ze bij Modecoupon. Maar de kleedjes maken, kwam er maar niet van. Mijn naai-block zit er hoogstwaarschijnlijk voor iets tussen...

Maar gisteren was het Jitses doop en geboortefeestje... Tja, dan kan je echt niet met lege handen toekomen. Ik moest en zou een kleedje maken. Vraag was natuurlijk of mijn energiepeil roet in het eten zou gooien.  Maar neen. Toch niet.

Vaak lees ik op facebook-groepen dat iemand een kleedje van onder haar machine heeft laten rollen op 2 uur tijd. Ik vraag me altijd af hoe ze dat doen. Het kleedje dat ik voor Jitse maakte, is een Janneke van Sisko by Mieke. Een heel eenvoudig patroon en uitgelegd zoals de besten. Maar toch rolde het niet op 2 uur van onder mijn machine. Deze keer maakte ik een kleedje volgens de regels van de kunst: stofje voorstrijken, driegen, naaien, rijgsels lostornen, terug strijken ... En jawel, ik moet het zeggen: het ziet er heel mooi afgewerkt uit. Maar dus niet op 2 uur tijd. 12 uren had ik nodig om het kleedje 'klaar' te hebben. Maar ik heb er geen spijt van. Er stond geen schaamrood op mijn wangen toen Sofie het cadeautje opende.


En het strafste van allemaal: ons Ella wil ook zo een kleedje. Meestal is ze geen fan van mijn 'creaties', dus deze mama is heel blij.  Hopelijk hebben ze het stofje nog in voorraad bij Modecoupon. We weten waarheen te rijden binnenkort.